طبیبانه..

سایه ی تاریک و سنگینی که نشسته روی دلم و دستشو گرفته جلوی چشمام اسمش چیه اگر غم نیست؟غمی که همیشه دست پیش رو میگیره و یجوری خودش رو از سر انگشت های پا تا سر میرسونه که تا بخودت بیای فرو رفتی در یک باتلاق و حالا گل و لای از سرت گذشته.نه چشمی داری برای دیدن و نه دهانی برای کمک خواستن،میشی یک‌علامت تعجبِ ساکتِ متحرکِ وحشت زده!